Bu benim lisedeki yatak odamda. Sanırım 1990.
Çok zaman geçirdiğim kendi telefon hattım vardı. Telesekreterimi görüyor musunuz? Tüm arkadaşlarımın evlerinde bir çocuk hattı ve bir telesekreteri vardı. Bozuk!
Bu fotoğraftaki harika parçalar:
Alt rafta porselen yüz/doku dağıtıcı. Kleenex ağızdan çıktı. Arkadaşlarım bunu sevdi.
Bir futonda uyudum. Kaliforniya’da garipiz. Ne söyleyebilirim?
Saçımda çırpınmış. Muhtemelen arkadaşım Marika ile annesinin eski dikiş makinesinde Kurtuluş Ordusu’ndan satın aldığımız kumaştan yaptım. O zamanlar bloglama olsaydı, o ve ben harika bir DIY bir tane olurdu.
Yerde kaset bant. Muhtemelen ev yapımı bir karışım.
Bana SAT için okuduğum gibi görünüyor. Telefonda, natch.
ASICS tarafından Güreş Ayakkabı. Tuhaf trend, evet, ama onları salladım.
Üç yürümeye başlayan çocukların duvarındaki poster, kıskanç bir kız olarak bir kızı öpen bir çocuk bakıyor. Lise erkek arkadaşımdan güzel bir hediye, 20 yaşına girdiğinde ve beni başka bir kıza bıraktığında ironik olan güzel bir hediye. Bundan sonra resimden nefret ettim. Açıkça.
Göremediğiniz şey: Bülten tahtamda, gelecekteki çocuklarıma vereceğim tüm ilk ve orta isimleri ilan eden bir “Bebek İsimleri” listesi. En iyi arkadaşımın listesi de oradaydı. Üç çocuğum var ve iki tane var ve o zamanki favorilerimizden bir tane kullandığımızı sanmıyorum.
Düşünceler? Telesekreterinizi özlüyor musunuz? Lisede bulduğunuz bebek isimlerini kullandınız mı?