vay, büyük bir çocuk için büyük bir gün.
Unutun bugün büyüktü. Önemli. Büyük. Olimpiyatların açılış töreni gibi ya da Robbie’den ayrıldığında (daha sonra 15 yıl sonra yeniden katıldı)… davul… Oliver’ın okul öncesi ilk günüydü… Herkes okuldaki ilk günüm olduğunu düşünmesine rağmen, çok sinirliydim.
Çalar saat önceki gece ayarlandı (sadece bir alarm vermekten nefret etmiyor musunuz?), Tabii ki tipik olarak uyuyan bir bebeğin zorunlu bütün gece uyanışları. Neşeli.
En azından ysl’yi çantalara tokat ettiğim Touche éclat miktarıyla birlikte tutuyorum. Her nasılsa, bana nasıl olduğunu sorma, kendimizi sabah 7 için yataktan zorladık (ve biz tarafından, Oliver ve ben, bu sabah yatağımıza girmiş gibi göründüğü için-sadece Brangelina ile olduğumuzu iddia ediyorum Yatakta altı çocuğumuz daha sonra 12 dadılıktan yoksun olduğumu fark ettim, çünkü gerçekten uyumam gerektiğinde)… Her neyse, (çok, neredeyse) 3 yaşında onun üniformasına koaksiyel olmayı başardım.
Anaokulu, katılmaya devam edeceği okuldaki kreşten doğal bir ilerlemedir ve üniforma giymesine rağmen, bu sefer bir t-shirt yerine biraz daha fazla büyümüş ve pantolonlar jogging dipler.
Fotoğraflar için poz verdiği yumruk olarak gurur duyan tişört, pantolonuna bir jumper ile sıkıştı ve bana en iyi ‘Alan şeker’ izlenimi verdi. Gerçekten okul öncesi değil, şehirdeki ilk günü gibi görünüyordu. Korusun.
Oraya giderken, baba ve ben tercih ettiği cbeebies albümünü çaldık, ilk melodi Justin’in ev tema melodisini (şimdi biraz Justin’i seviyorum ama bu delilik için sabah çok erkendi) ve Oliver heyecanla sohbet ettik Yakında arkadaşlarını nasıl göreceği ve bugün hangi traktörleri oynayacağı konusunda arkada.
Aniden kafamın patlayabileceğini hissettiğim gibi, Oliver cümleyi durdurdu ve Cbeebies albümü geldiğinde hiç duymadığımı hiç düşünmediğim kelimeleri söyledi: “Anne, lütfen müziği kapat, kulaklarımın baş ağrısı var”. Zevk oğlum ile.
Okula vardığında, sınırlı, aynı zamanda okul öncesi için de hareket eden en iyi arkadaşını buldu ve tıpkı o bağımsız küçük çocuk gibi gitti. İnanılmaz bir okul ve bugün dürüst olmakla birlikte katıldığı için çok memnunum. Sadece üç yıl önce tıbbi tesisten eve getirdiğim bebek, aniden bir sonraki pasaj haklarına başlıyor. Çok geçmeden bana gelecekteki bir eşi veterinere getirecek (evet o anne olacağım).
Onu bir çocuk denizi arasında dolaşırken onu pencereden izlerken, umutsuzca “Bekle, bekle, hazır değilim, anneye geri dön” diye çağırmak istedim. Ama yapmadım. (Şimdi bu utanç verici olurdu). Gözyaşlarını tutarak arabaya geri döndüm ve kontak açılır açılmaz, iyi ol ‘Justin’in evi tekrar arabayı doldurdu. Kocası kapatmak için uzandı ama onu durdurdum ve tam olarak böyle dinledik …
Fotoğraf © Peter Broadbent.
En çok satan kitabımı ciltsiz veya sesle satın alın
İlk kitabım, işte ve evde hayatta kalmak ve gelişmek için rehberim ve bir dijital şirketin nasıl oluşturulacağı veya güvenle çalışmaya nasıl döneceğine dair fikir veriyor.
MUMBOSS: The Dutlful Annenin Hayatta Kalma ve İşyerinde ve Evde Gelişme Kılavuzu (İngiltere 2. Baskı)
Amazon’da veya Audible’da mevcut
Çalışan Anne: İş yerinde ve evde hayatta kalma ve gelişme rehberiniz (ABD/Kanada Sürümü)
8 Eylül 2020. Şimdi Amazon’dan satın alın
Okuduklarınız gibi mi? O zaman neden Vicki’yi Facebook, Twitter, YouTube, Pinterest ve Instagram’da takip etmiyorsunuz?
Asla bir gönderiyi kaçırmayın!
Yeni blog yayınlarım, blog ipuçları, etkinlik davetiyeleri, yarışmalar ve yeni kitabım hakkındaki haberleri paylaştığım haftalık e -posta bültenim için DonvestMum’a abone olun. Kişisel verilerinizi asla üçüncü taraflarla paylaşmam.
FacebooktwitterpinteresTemailtumblrshare